සොයමි මම ඒ සියපත....

-

 


සංසාර පුරුද්දට මිරිගුවක් පසුපස

ලුහු බැද ඉන් පලක් නොවන තැන....

ගිමන් නිවන ඇසිල්ලෙහි

ඉසිඹු ලද සියපතක...

වෙලෙන්නට පෙම් බදින

දමනය නොවූ චිත්තය...

නැවත චිතකයක වී

බුරා බුරා දැවේ යැයි ...

පසක් වූව ද ,

ඒ මුසාවෙහි කිමිද

රස බැලීමට ලොල් ව...

අන්ධ වූ දෙඇසින්

සොයමි මම ඒ සියපත....

විඩාබර කයට

පරම සුඛයක් ලබා දීමට...

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

“මකරානන්දය” නවකතාව පිලිබඳව විචාර ලිපිය.

-
Image
    සිංහල නවකතාව වූ කලී පාඨකයාගේ චිත්ත සමුදාය විවිධ මානයන්ගෙන් ගෙන හැර දක්වන ඉතා අපූර්ව නිර්මාණයකි . වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන් ම විරාජිනී තෙන්නකෝන් මහත්මියගේ “ මකරානන්දය ” කෘතිය ද එවන් වූ නිර්මාණයකි . කලු සුදු චරිත අතරින් මතුවන මිනිසාගේ චිත්ත අභ්‍යන්තරය මනා ලෙස අකුරු කරමින් කෘතිය හා ඒකාත්මික වීමට හැකි පසුබිමක් “ මකරානන්දය ” පුරාවටම පාඨකයාට ලබා   දෙයි . එසේ වීමට ප්‍රබලතම හේතුව ලෙස දැකිය හැක්කේ පරිනත වීමේ දී සිත පුර පැන නගින ක්ලේශයන් මෙහි සදහන් චරිත මගින් මනාව නිරූපණය වීමයි . “ සේපාල කියන්නෙ මගෙ නම .”                                                                            ...
Read more

සිතන්නට යමක්

-
Image
රචනය - අචිනි ශානිකා බණ්ඩාර ඔන්න එකමත් එක කාලෙක පුංචි කැලේක පුංචි වඳුරු පැංචෙක් හිටියා. එයාට කැලේ ගොඩක් යාලුවො හිටියා. එයා එයාගෙ යාලුවන්ට ගොඩක් ආදරෙයි. වඳුරු පැංචා එයාට පුලුවන් විදියට හැමෝටම උදව් කලා. එයාගෙ අම්මයි තාත්තයි වගේම තමයි වඳුරු පැංචා. එයාලත් හැමෝටම උදව් කරනවා. කැලේ යාලුවො හැමෝම එයාලට ආදරෙයි. "අම්මේ...මං සෙල්ලම් කරන්න යනවා." "හොඳයි පුතේ..පරිස්සමින්."        වඳුරු පැංචා හරිම සතුටින් යාලුවො එක්ක සෙල්ලම් කරන්න ගියා. ගස්වලින් පැන පැන වැල්වල එල්ලීගෙන තමයි එයා යාලුවො හොයගෙන යන්නෙ. ඔන්න ඉතින් එයාලගෙ සෙල්ලම් ගේ ලඟට වඳුරු පැංචා ආවා. ඒත් තාම යාලුවො ඇවිත් නැහැ වගේ. වඳුරු පැංචා සෙල්ලම් ගෙට වෙලා යාලුවො එනකල් හිටියා.  "මං තමයි ඉස්සෙල්ලම යන්නේ.." වඳුරු පැංචාට යාලුවන්ගෙ සද්දෙ ඇහුනා. "ආ..ඔය එන්නෙ කට්ටියම.."        එයාගෙ හොඳම යාලුවො ඇවිල්ලා. ඒගොල්ලො තමයි වලස් පැංචයි හා පැංචියි කොටි පැංචයි. ඒගොල්ලො හැමතිස්සෙම කලේ සෙල්ලම් කරපු එක. "අද අපි මොකක්ද කරන සෙල්ලම ? " කොටි පැංචා ඇහුවා. "අල්ලං සෙල්ලං කරමූ.." හා පැංචි පැන්න ගමන් කිව්ව...
Read more