කස්සාගේ ලෝකය

“සිරි අම්මේ සාරා...... ඈ ගෙරි හද මෝරා....” “ඕං උඹලගෙ තාත්තගෙ ලවුස් පීකරේ අදත් ඇහෙන්නෙ.   මෙතන මං එක එකා ලග ලැගල හම්බ කරන තුට්ටු දෙක ගිනි වතුරට දාල මට මේ කපේකට ලස්සනට ජීවිත් වෙන්න දෙන් නෑ මේකා...”                                                               යැයි කියමින් ඈතින් ඇසෙන තාත්තගේ බේබදු සංගීතෙට තාල තියන ගමන් අම්ම දොරකොඩ වාඩි වෙලා හිටිය මටත් ටොක්කක් ඇනට ගේ ඇතුලට ගියා.උදැහැනැක්කෙ අම්මත් එක්ක ගෙදරින් එලියට බහින තාත්ත හැන්දැ කොරේ ගෙදර එන්නෙ කමල නැන්දගෙ කසිප්පු වාඩියටත් ආයුබොවං කියාගෙන.එහෙම ගියාට අම්මගෙවත් තාත්තගෙවත් රස්සාව නං මං දන් නෑ.ඒත් නංගියි මල්ලියි බලා ගන්න එක තමා මගේ නං රස්සාව.උන් දෙන්නට නං ලොකු හවසට අම්ම ගෙනත් දෙන චොකොලට් පෙති දෙක තමයි.මට නං ඒ වගේ වාසියක් ලැබෙන්නෙ හරි කලාතුරකින්.වැඩිමලා වුනාට අල්ලපු ගෙදර නැන්ද කියන විදිහට මං අවුරුදු දහයේ,නිකං කොල්ලෙකුත් නෙවේ අවජාතක කොල්ලෙක්.         ...

"ශාක්‍යා...දුවේ...මෙන්න මේ සුලෝචනා දූ ඇවිත්..." අම්මාගේ කටහඬින් අවදි වූ මා ඔරලෝසුවේ සනිටුහන් වූ වේලාව බැලුවෙ සැබැවින් ම මා ප්‍රමාද දැයි සැක හැර බලා ගැනීමටය..අලුයම එක පසු වී විනාඩි දෙකකුත් ගොස්ය..මතක පරිද්දෙන් මා එලාම් එක තැබුවෙ දොලහමාරටය.එය ද නොතකා මට නින්ද ගොස් ඇති හැඩය.දනිපිනි ගා ඇදෙන් බැසගත් මා ඊලගට නැවතුනේ නාන කාමරේය.එහි ද ඕනාවටත් වඩා වැඩි වේලාවක් මා රැදී සිටි බව මට වැටහුනේ සුලෝ අක්කාගේ කටහඩිනි. "නංගි.. ගිහිල්ලත් හෝදන්න ටිකක් තියා ගනිං බං..විගහට නොආවොත් නැකතට යන්න වෙන්නෙ තුවාය ඇදං තමා ඕං..” ජීවිත කාලෙ කෙනෙක්ට විදින්න ලැබෙන සුන්දරත ම අත්දැකීම...ඔව් අද තමයි දවස.. අවුරුද්දයි මාස දෙකකට පස්සෙ මං එයාගෙ වෙන දවස..ජීවිතේ මං දැකපු ලස්සන ම හීනෙ සැබෑ වෙන දවස..එයට නං පරක්කු වෙන එක නුවණට හුරු නැත..අවසානයේ සුලෝ අක්කාගේත් ඇයගෙ යෙහෙලියන් දෙදෙනාගේත් දෑතින් මා ඉතා අලංකාර උඩරට මනාලියක් සේ හැඩ ගැන්වුණි..කාලය මටත් හොරා හෝරා ගනනින් පියඹා යද්දී එලැඹි සුබ මොහොතින් මගේ හීනය සැබෑවක් වුණි.ඒ මාගේත් දුමිදුගේත් විවාහය කිසිදු බාධාවකින් තොරව සිදු වීමෙනි.. ඉතාමත් ප්‍රීතිමත් වුවද  වෙහෙසකර...

ඔබ ඔබ ම වෙන්න ජීවත් වූ මේ කෙටි කාලය තුල ඔබට නොයෙකුත් පුද්ගලයින් හමු වී ඇත.. ඔවුන් කවුරුන් ද යන වග,ඔබ ඔවුන් ඇසුරේ සිටියදී වටහා ගන්නට ද ඇත.ඒ සදහා ඔබගෙ කාලය ද මිඩංගු කරන්නට ඇත.නමුත් ඔබ කවුරුන් ද යන වග පිලිබදව සිතන්නට ඔබගෙ කාලයෙන් ඔබ කෙතරම් වෙලාවක් මිඩංගු කර ඇද්ද... සිතන්න.. ඔබ ඔබගෙ ඇසුරෙ කෙතරම් කාලයක් සිටියේ ද? මේ කෙටි කාලය තුල ඔබ ඔබ ව සොයා ගත්තේ ද? ඔබ ඔබ ව ම වටහා ගත්තේ ද? මේ සියල්ල ට ම ඔබේ පිලිතුර ඔව් නම්, මේ වන විටත් ඔබ සාර්ථක පුද්ගලයෙකු වී හමාරය.. නමුත් ප්‍රශ්නය ඇත්තේ එතනය.තාක්ෂණික ලෝකයක රැල්ලට හඹා යන තාරුණ්‍යයක සිටින ඔබට ඔබව ම මග හැරී ඇත..ඔන්ලයින් ජීවිතය තුල ඔබ ඕප් ලයින් වී ඇත.ඔබේ සිතුවිලි ඩිඇක්ටිවේට් වී ඇත.ඔබ ව ශට් ඩවුන් වීමට පෙර ඔබ ඔබ ම වී නැවතත් රී ස්ටාට් වෙන්න..හිත ඇත්නම් පත කුඩා ද... ඉතින් මේ අලුතින් හිතන්න කාලයයි..ඔබ ඔබව සොයා යන ගමනේ පලමු ව හොද හුස්මක් ගන්න..හුස්ම හෙලන විට ඔන්ලයින් ජීවිතයට එන්න කලින් ඔබ ගත කල සැබෑ ජීවිතයට එන්න.නොදන්නා යහලුවන් රැසකට කලියෙන් හදුනා ගත් ඔබ වටා සිටි යහලුවන් ගැන සිතන්න..ඔබ අසල දැව ටී සෙල්ලම් කල,ඔබ සෙල්ලම් කල සහෝදර සහෝදරියන් ගැන සිතන්න.. අම්මා තාත්...